Yme Meirink
Oosternijkerk
Met een grote glimlach kijkt Yme Meirink in de zijspiegel van de trekker. De pootaardappelen vallen in de met stof beklede opvangbak. Ja, voorzichtig met die kwetsbare knollen.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
-
-
-
(het audioverhaal is te beluisteren in de media)
Met een grote glimlach kijkt Yme Meirink in de zijspiegel van de trekker. De pootaardappelen vallen in de met stof beklede opvangbak. Ja, voorzichtig met die kwetsbare knollen. Hij steekt zijn duim op naar Lieuwe, die al klaar staat om de volgende lading op te vangen. Een medewerker rijdt verderop met een volle wagen, en een ander is als het goed is alweer onderweg naar het land. Voor het rooien is goede afstemming nodig, maar dat zit wel goed met deze mannen, en helemaal met zijn compagnon Lieuwe. Wat een gouden kerel is het toch.
“Het gaat als een speer”, stellen ze vast als de eerste berg pootaardappelen in de schuur ligt. Een perceel van Yme was als eerste aan de beurt, en straks pakken ze eentje van Lieuwe. Ze bezitten ieder hun eigen land, maar werken alsof dat niet zo is. Ze nemen gewoon het land dat het eerste geoogst moet worden. Moeilijker is het niet. En ze gaan er altijd vanuit dat al het pootgoed gerooid kan worden.
“Ik denk dat we halfvol komen”, zegt Lieuwe. Ze staren naar de gigantische ruimte in de schuur van Yme. Yme pakt een aardappel van de grond. Hij is stevig, onbeschadigd, maar klein. De hitte van de afgelopen zomer is de oorzaak. Voor ze weten wat dit opbrengt, zijn ze zo een halfjaar verder. Die onzekerheid zijn ze inmiddels gewend. Yme is ondanks de kleinere oogst niet ontevreden. “Weet je nog”, zegt hij tegen Lieuwe. “Vorig jaar lagen onze schuren vol. Maar man, man, wat een stress hadden we toen.” Hij doelt op de regen en het natte land. “De ene na de andere machine was kapot”, weet Lieuwe nog. Zonder te overleggen lopen ze samen naar het hok, even een bakje koffie, de medewerkers komen zo.
Meer is niet altijd beter, dat is ook de toekomst van de landbouw, denkt Yme als hij een paar uur later zijn overall uittrekt. Hij moet zo nog voor zijn verzekeringswerk op pad, naar boeren. Ook daar krijgt hij zijn ideeën bevestigd: de schaalvergroting kan niet eeuwig doorgaan, de risico's zijn niet meer voor individuen te dragen, geen boer die hem anders vertelt. Maar hoe moet je dan rondkomen?
Hij en Lieuwe doen wat ze kunnen om de kwaliteit hoog te houden. Door bijvoorbeeld één keer in de vier jaar poters te verbouwen in plaats van het traditionele eens in de drie jaar. Daarmee voorkomen ze aardappelmoeheid. Maar om een teeltplan van 1 op 4 helemaal voor elkaar te krijgen, zou er meer land nodig zijn. Maar land kopen is niet op te brengen.
De kinderen zitten de hele ochtend al naar jullie te kijken, vertelt Aaltsje als Yme nog even snel een broodje mee-eet. Ze waren begonnen met rooien op het perceel tegenover de boerderij. Hij lacht, als jongen vond hij trekkers ook heel fascinerend. Zat hij uren voor de ramen. Of zijn kinderen het boerenbestaan later nog boeiend vinden? De tijd zal het leren. Hij staat op en kust ze. “Tot straks!”
(Beluister het audioverhaal naast de foto)
Dit verhaal is onderdeel van de route Bildtstars en Eigenheimers van Sense of Place
- Afstand tot jouw locatie:
Hier finden Sie Yme Meirink
Langgrousterwei 579137 DK Oosternijkerk Route planen
vanaf jouw locatie
-
Grou (Grouw)
Grou (Grouw)
Grou is een toeristisch maar karakteristiek watersportdorp middenin Friesland met een gezellig centrum.
Grou -
Vrouw met duiven
Vrouw met duiven
Een beeldhouwwerk van een zittende vrouw die drie duiven op haar schouders draagt, is te vinden bij het politiebureau op de Kimswerderweg 2.
Harlingen -
6. Stationsplein
6. Stationsplein
Het station van Harlingen wordt in gebruik genomen op 14 oktober 1863. De eerste spoorlijn door Friesland is heel belangrijk voor de ontsluiting van de haven van Harlingen en de aansluiting op het Europese treinnetwerk.
Harlingen -
7. Havens en Zeekering
7. Havens en Zeekering
Harlingen is altijd een magneet geweest voor wie houdt van wind en water. Maar wie achter de dijk woont, houdt wél zijn voeten graag droog.
Harlingen -
Osinga State Dronryp
Osinga State Dronryp
Deze State met de prachtige tuin laten de grandeur van weleer zien. Hoewel de woningen op het terrein nu particulier bewoond worden en niet toegankelijk zijn, biedt een wandeling rond Osinga State een unieke kans om de geschiedenis van Dronryp te ervaren.
Dronryp -
5. Engelse Tuin
5. Engelse Tuin
De Engelse Tuin is een ontwerp van tuinarchitect Lucas Pieter Roodbaard (1782-1851). Roodbaard heeft een uitgesproken signatuur en maakt graag gebruik van grillige organische vormen in vijvers en perken.
Harlingen -
12. Lanen
12. Lanen
Tot ongeveer 1570 vormen de Voorstraat, de Noorderhaven, het Blokhuis (het vroegere kasteel van Harlingen) en de Lanen samen de stad.
Harlingen -
Voormalige openbare lagere school De Oprel Oudebildtzijl
Voormalige openbare lagere school De Oprel Oudebildtzijl
De openbare lagere school ‘De Oprel’ is in 1898 gebouwd als een langgerekte vierklassige school met neorenaissancedetaillering. De kopse gevel bevat het wapenschild van de gemeente Het Bildt. De bijbehorende onderwijzerswoning (Ds. Schuilingstraat 19) is een middenganghuis met chaletdetails.
Oudebildtzijl -
Jellum
Jellum
Jellum is een dorp in de gemeente Leeuwarden, gelegen ten zuidwesten van de stad Leeuwarden tussen Boksum en Weidum, langs de Hegedyk, die vroeger diende als dijk van de Middelzee.
Jellum -
11. Zuiderhaven
11. Zuiderhaven
De Zuiderhaven wordt rond 1600 gegraven. Al gauw is het een welvarende handelshaven.
Harlingen
